Osmanlıda Sevgiliye nasıl hitap edilir?
Çok çeşitli isim yahut sıfatlarla anılan sevgiliye genellikle can, cânân, cânâne, yâr, sultan, dost, mahbub, âfitâb, mihr-rû, gün yüzlü, mâşuk, meh-rû, melek, nigâr... (Tolasa 2001, 149); âfet (Pala 2004, 8) diye hitap edilir.
